De keuze van dr. Niven Mehra uit de studies over prostaatkanker betreft veel onderzoek naar biomarkers. ‘Daar zijn we echt naar op zoek.’ Mehra ziet ook perspectief in een nieuw experimenteel medicijn voor gemetastaseerde castratieresistente prostaatkanker. ‘Hier zullen we in de toekomst meer over horen.’
De fase I/II-studie CYPIDES met het nieuwe middel ODM-208 levert volgens Mehra aanwijzingen dat dit medicijn mogelijk een nieuwe behandeloptie wordt bij prostaatcarcinoom.1 Het medicijn is een antagonist van het enzym CYP11A1, dat aan de basis staat van de productie van alle steroïdhormonen zoals progesteron, cortisol en dihydrotestosteron. Mehra: ‘Dit is een middel waar we in de toekomst meer over zullen horen. Inmiddels zijn er hele interessante data gekomen uit de fase I- en II-studies. Dit nieuwe middel remt de productie van alle steroïdhormonen die mogelijk kunnen aangrijpen op een wildtype- of een gemuteerde androgeenreceptor. Abirateron remt deze cascade door remming van het enzym CYP17A1 en verhindert zo de omzetting van pregnenolon en progesteron naar testosteron en dihydrotestosteron, met als gevolg een overmaat aan mineralocorticoiden. ODM-208 heeft met een totale blokkade van steroïdhormonenproductie andere bijwerkingen dan abirateron.’
Mehra ziet een tekort aan stresshormonen wel als potentieel probleem van ODM-208. ‘In de fase I-studie had een aanzienlijk deel van de patiënten bijnierschorsinsufficiëntie: 33 procent van hen moest worden opgenomen als gevolg van een slechte bijnierfunctie. In de fase II-studie is het hormoontekort behandeld door suppletie met dexamethason en fludrocortison. Daarmee was het aantal bijwerkingen laag en hanteerbaar. Nog slechts 2,3 procent moest worden opgenomen wegens een slechte bijnierfunctie.
‘Ook als patiënten al eerder middelen hadden gekregen die aangrijpen op de androgeenreceptor-signaalroute, zoals abirateron of enzalutamide of beide, traden er met ODM-208 nog steeds mooie responsen op’, zegt Mehra.
