Gemetastaseerd colorectaal carcinoom met een deficiënt mismatch repair-systeem reageert goed op pembrolizumab. Verder zijn er aanwijzingen dat combinatietherapie met nivolumab en ipilimumab een gunstig effect heeft bij deze microsatellietinstabiele tumoren in de tweede en latere lijnen. Hierdoor is een adequate analyse van de tumoren na de diagnose cruciaal geworden.
'In het verleden werden meestal alleen relatief jonge patiënten met gemetastaseerd colorectaal carcinoom (mCRC) op microsatellietinstabiliteit (MSI) getest, om te kijken of zij het Lynchsyndroom hadden’, vertelt Koen Zwart, onderzoeker op de afdeling Medische oncologie van het UMC Utrecht. ‘Nu de MSI-status ook consequenties heeft voor de behandeling, zouden alle patiënten met mCRC getest moeten worden.’
In 2021 heeft de commissie BOM positief geadviseerd over de eerstelijnsbehandeling met pembrolizumab bij MSI-H mCRC op grond van de resultaten van de fase III-studie KEYNOTE-177. In deze studie is bij deze patiëntengroep behandeling met pembrolizumab vergeleken met systeemtherapie bestaande uit chemotherapie in combinatie met doelgerichte therapie. De mediane progressievrije overleving was 16,5 maanden met immuuntherapie versus 8,2 maanden met systeemtherapie.1 ‘Dat zijn indrukwekkende resultaten’, aldus Zwart. ‘Niet alle patiënten responderen, maar als ze responderen, dan duurt de respons ook heel erg lang. Daarbij waren er belangrijke verschillen in het bijwerkingenprofiel. Patiënten die behandeld werden met pembrolizumab hadden een betere kwaliteit van leven in vergelijking met patiënten die met systeemtherapie werden behandeld. Iedere patiënt met gemetastaseerd MSI-H mCRC die in aanmerking komt, zou daarom deze immuuntherapie moeten krijgen.’
‘Met de komst van immuuntherapie voor MSI-H mCRC is de prognose enorm verbeterd’
