Uit de drie grote fase III-studies naar biomarkers bij niercelcarcinoom die op 2024 ASCO Annual Meeting werden gepresenteerd vindt internist-oncoloog dr. Kishan Naipal het eiwit Kidney Injury Molecule-1 het meest interessant. Het eiwit heeft voorspellende waarde voor de prognose en behandeling van nierkanker. ‘Deze vondst is klinisch relevant.’
In de IMmotion010-studie is gekeken naar het effect van een jaar lang adjuvant behandelen met atezolizumab bij patiënten met niercelcarcinoom. Het bleek een negatieve studie: de ziektevrije overleving verschilde niet van die van patiënten die een placebo hadden gekregen. ‘Maar het biomarker-onderdeel van deze studie was wel interessant’, zag Naipal. ‘Hieruit bleek dat het eiwit Kidney Injury Molecule (KIM-1), dat geassocieerd wordt met niercelcarcinoom, significant verhoogd is bij progressieve ziekte. Dat eiwit kan als voorspellende marker worden gebruikt en in bloed worden gemeten’, aldus een enthousiaste Naipal. KIM-1 is een transmembraaneiwit in epitheelcellen van de proximale niertubulus. ‘Als een patiënt een hoge KIM-1-concentratie in het bloed heeft aan het begin van de behandeling, dan voorspelt dat dat de ziekte gaandeweg de behandeling waarschijnlijk zal terugkeren. Als de KIM-1-concentratie bij aanvang van de behandeling laag is, dan is die kans klein. Dat verschil was statistisch significant. Het grote voordeel van deze bevinding is dat de KIM-1-concentratie redelijk gemakkelijk in het klinisch chemisch laboratorium bepaald kan worden. De onderzoekers gaven aan dat dit per bepaling niet meer dan vijftig euro zou hoeven kosten.’
Snel in de kliniek
Aan IMmotion010 namen 778 patiënten deel. Bij 97 procent van hen was bij aanvang van de studie het eiwit KIM-1 in het bloed aantoonbaar, 40 procent daarvan had een hoge concentratie KIM-1 en 60 procent een lage concentratie, bij een afkapwaarde van 86 pg/ml. Bij patiënten met een hoge concentratie KIM-1 was – na een follow-up van ruim 57 maanden – de mediane ziektevrije overleving (DFS) bij de adjuvante behandeling met atezolizumab meer dan 30 maanden toegenomen ten opzichte van placebo; met placebo was de DFS 21,2 maanden en met atezolizumab was deze nog niet bereikt. Bij de patiënten met een lage KIM-concentratie was de situatie andersom. De DFS met atezolizumab bedroeg ruim 57 maanden, terwijl deze in de placebogroep nog niet was bereikt; de DFS lijkt dus zonder behandeling in ieder geval niet korter te zijn.1
