Patiënten met gemetastaseerd castratieresistent prostaatcarcinoom rapporteren een betere kwaliteit van leven als zij worden behandeld met cabazitaxel dan wanneer zij worden behandeld met een androgen receptor targeted agent in de derde lijn. Dat blijkt uit nieuwe data van de CARD-studie. Eerder was al gebleken dat cabazitaxel zorgt voor een betere overleving.
‘Vaak wordt gedacht dat chemotherapie goed is voor de overleving, maar niet voor de kwaliteit van leven. Dat blijkt niet te gelden voor cabazitaxel bij patiënten met gemetastaseerd castratieresistent prostaatcarcinoom in de derde of latere lijn. De CARD-studie laat nu namelijk zien dat niet alleen de overleving beter is, maar dat hetzelfde geldt voor de kwaliteit van leven’, vertelt dr. Roderick van den Bergh, uroloog in het St. Antonius Ziekenhuis in Utrecht en Nieuwegein.
Dat cabazitaxel in de derde lijn betere overlevingscijfers laat zien, bleek al tijdens het ESMO Congress 2019, waar de eerste data van de CARD-studie werden gepresenteerd. Internist-oncoloog Britt Suelmann uit het UMC Utrecht was hierbij aanwezig. Ze was niet verrast, vertelt ze. ‘Deze resultaten bevestigden mijn vermoeden, want in de klinische praktijk zagen we al dat een androgen receptor targeted agent (ARTA) in de derde lijn weinig toevoegt als patiënten al in de tweede lijn met een ARTA zijn behandeld. Ik was daarom al heel terughoudend met het voorschrijven van twee verschillende soorten ARTA achter elkaar.’ De patiënten met gemetastaseerd castratieresistent prostaatcarcinoom die aan de open-label CARD-studie deelnamen, faalden eerder op chemotherapie met docetaxel. Verder was er sprake van snelle progressie (binnen 12 maanden) na behandeling met een ARTA, gegeven vóór of na de docetaxel. In de CARDstudie werden deze patiënten gerandomiseerd naar chemotherapie in de vorm van cabazitaxel of de ARTA (abirateron of enzalutamide) die zij nog niet eerder hadden gekregen (cross-over). De mediane progressievrije overleving was met 8,0 maanden in de groep die met cabazitaxel behandeld werd significant langer dan de 3,7 maanden in de groep die abirateron of enzalutamide ontving. Ook de mediane overleving was significant langer in de cabazitaxel-groep: 13,6 maanden versus 11,0 maanden. Wat betreft toxiciteit (alle graden) was er geen verschil tussen de twee groepen.1
‘Hopelijk komen er op termijn ook voorspellende markers beschikbaar, waarmee we nog beter kunnen bepalen wat de beste behandeling is voor een individuele patiënt’
