Er wordt steeds meer bekend over de rol van het BRCA-gen bij prostaatkanker. Een BRCA-mutatie verhoogt het risico op prostaatkanker en deze mannen hebben dan vaker een agressievere tumor en slechtere prognose. Uit onderzoek is gebleken dat tumoren met een BRCA-mutatie gevoelig zijn voor een PARP-remmer.1
Bij prostaatkanker kunnen afwijkingen ontstaan in genen die een rol spelen bij DNA-herstelmechanismen, met name het mechanisme van homologe recombinatie (HR). ‘Deficiëntie daarvan, HRD genoemd, komt voor bij 20 tot 25 procent van de mannen met mCRPC. BRCA2 is dan het gen dat het vaakst is geïnactiveerd’, weet internist-oncoloog Debbie Robbrecht (Erasmus MC, Rotterdam).
Sinds december 2020 is olaparib beschikbaar voor de behandeling van gemetastaseerde, castratieresistente prostaatkanker (mCRPC). Door vooraf de BCRA-mutatiestatus te testen, wordt bepaald of inzet van deze PARP-remmer zinvol is. Deze test wordt met name in academische centra uitgevoerd. Robbrecht: ‘In onder andere de PROfound-studie, waarvan de resultaten in 2020 zij gepubliceerd, bleek dat olaparib alleen relevante betekenis heeft bij een BRCA1- of BRCA2-mutatie en niet bij afwijkingen in de andere genen die zijn betrokken bij HR.’1
