Longarts dr. Lizza Hendriks heeft tijdens de 2022 ASCO Annual Meeting de studies naar longkanker nauwlettend gevolgd. Naar haar oordeel waren er weinig trials met direct praktijkveranderende uitkomsten. ‘Er waren vooral mooie resultaten van fase II-studies die een vervolg kunnen krijgen in fase III-studies of early access-programma’s.’ Hendriks duidt de resultaten van vier studies die haar zijn opgevallen.
Bij patiënten met een onbehandelde kleincellig longcarcinoom (SCLC) in een gevorderd stadium (extensive stage, ES) had tiragolumab geen extra toegevoegde waarde boven alleen atezolizumab met chemotherapie. Dit bleek uit de primaire resultaten van de fase III-studie SKYSCRAPER-02.1 Hierin werden 490 deelnemers gerandomiseerd naar tiragolumab of placebo als aanvulling op de combinatie van atezolimumab en platinum doubletchemotherapie. Na een follow-up van gemiddeld 13,9 maanden was er geen verschil in progressievrije overleving (PFS) of totale overleving (OS), ook niet in de primaire analysegroep van patiënten zonder hersenmetastasen. Bij hen was de mediane PFS 5,4 en 5,6 maanden in respectievelijk de experimentele en de controlegroep (HR: 1,11; P = 0,35). Eveneens in de primaire-analysegroep was de mediane OS 13,6 maanden voor zowel de experimentele als de controlebehandeling (HR: 1,04; P=0,80). De combinatie met tiragolumab werd goed verdragen; er waren geen nieuwe veiligheidssignalen.
‘Anders dan in heel veel andere landen is in Nederland platinum-doubletchemotherapie nog steeds de standaardbehandeling van ES-SCLC’, aldus Hendriks. ‘Dat komt omdat de toevoeging van atezolizumab of durvalumab volgens de PASKWIL-criteria onvoldoende kosteneffectief is. We weten dat we de behandeling kunnen verbeteren, en ook dat maar een klein deel van deze patiënten baat heeft bij immuuntherapie – alleen is nog onbekend welk deel dat precies is. Tiragolumab had geen enkel effect op de overleving. Dus we moeten blijven zoeken naar andere manieren om de overleving bij deze patiënten te verbeteren.’
