Niercelcarcinoom kent een heterogeen beloop. De huidige prognostische modellen berusten op klinische en pathologische parameters. Onderzoekers van het MUMC+ in Maastricht werken aan een prognostisch model op basis van DNA-methylering in de tumor.
De meest voorkomende vorm van niercarcinoom, niercelkanker (RCC), vormt een heterogene groep maligniteiten met heldercellig niercelcarcinoom (ccRCC) als meest frequente vorm. ‘Daarbij is het ene heldercellige niercelcarcinoom het andere niet’, vertelt dr. Kim Smits. ‘Het beloop van de ziekte kan flink verschillen tussen patiënten. Zo ontstaat bij sommige patiënten korte tijd na de resectie van de primaire tumor een recidief of gemetastaseerde ziekte terwijl anderen na de resectie langdurig ziektevrij blijven. Je zou natuurlijk graag al zo vroeg mogelijk een onderscheid willen kunnen maken tussen patiënten met een hoog risico op een ongunstig beloop en patiënten met een laag risico op een ongunstig beloop. Zodat je hiermee rekening kunt houden bij beslissingen omtrent de behandeling.’
Momenteel zijn er diverse prognostische modellen die het beloop van niercelcarcinoom bij de individuele patiënt kunnen enigszins voorspellen zoals UCLA Integrated Staging System (UISS) for Renal Cell Carcinoma, de SSIGN Score for Renal Cell Carcinoma, de Memorial Sloan-Kettering Cancer Center (MSKCC) Score for Metastatic Renal Cell Carcinoma en de International Metastatic RCC Database Consortium (IMDC) Risk Score.1-4 ‘Deze prognostische modellen zijn gebaseerd op diverse klinische kenmerken van de patiënt en pathologische kenmerken van de tumor. Op grond van de uitkomst van zo’n model kan er iets gezegd worden over het risicoprofiel van de patiënt. Wij onderzoeken in Maastricht al meer dan tien jaar of we deze prognostische modellen verder kunnen verbeteren door naast de klinische parameters ook biomarkers bij de voorspelling te betrekken.’
