Trastuzumab-deruxtecan (T-DXd) is na trastuzumab-emtansine (T-DM1) het tweede antilichaam-geneesmiddel-conjugaat dat door de EMA is goedgekeurd voor de behandeling van patiënten met niet-reseceerbaar of gemetastaseerd HER2-positief mammacarcinoom. De NVMO-commissie BOM heeft hierover een positief advies gegeven. Dr. Wim van der Steeg, medisch oncoloog in het Isala, gaat in op de plaatsbepaling van T-DXd.
De goedkeuring van de EMA in 2022 is gebaseerd op de uitkomsten van de DESTINY-Breast03-studie. Op basis van het positieve advies van de commissie BOM in november 2022 adviseerde het Zorginstituut Nederland de minister van VWS afgelopen februari T-DXd op te nemen in het verzekerde pakket. T-DXd zit momenteel nog in de sluis vanwege de kosten.
Inzet in dagelijkse praktijk
Wat betekenen deze ontwikkelingen nu voor de dagelijkse (Nederlandse) klinische praktijk?
Van der Steeg: ‘Zowel de Nederlandse als internationale richtlijnen adviseren patiënten met HER2-positief niet-reseceerbaar of gemetastaseerd mammacarcinoom in de eerste lijn te behandelen volgens het zogeheten CLEOPATRA-schema, dat wil zeggen met trastuzumab en een taxaan, aangevuld met pertuzumab. Tenzij er redenen zijn om dit niet te doen.’ Van der Steeg vertelt dat tot nu toe een behandeling met T-DM1 veelal de eerste keuze was bij ziekteprogressie. Dit was gebaseerd op de uitkomsten van de EMILIA-studie. Die toonde aan dat behandeling met T-DM1 bij patiënten met HER2-positief mammacarcinoom na in ieder geval behandeling met taxaan/trastuzumab, superieur is ten opzichte van behandeling met lapatinib/capecitabine.1 ‘Nu hebben we voor deze patiënt ook T-DXd ter beschikking. Dat wil zeggen: zodra het middel uit de sluis komt. De DESTINY-Breast03-studie heeft laten zien dat T-DXd effectiever is wat betreft PFS en OS dan T-DM1 in deze setting.2 Interessant is bovendien dat 62 procent van de patiënten in deze studie in de eerste lijn ook met pertuzumab is behandeld, waardoor de studie goed aansluit bij onze dagelijkse praktijk. Bovendien zijn er – anders dan in veel andere studies – ook patiënten met hersenmetastasen geïncludeerd. Dat pleit op zich voor het inzetten van T-DXd in de tweede lijn. De ASCO-richtlijn heeft dit inmiddels gedaan, en de ESMO-richtlijn ook.3 Anderzijds weten we dat T-DXd ook nog effectief is in derde lijn na T-DM1 als tweede lijn. Terwijl we niet weten wat T-DM1 doet in derde lijn na tweedelijns T-DXd.’4
