Triple negatief mammacarcinoom (TNBC) vormt een zeer heterogene groep van tumoren. Dat maakt dat veel vormen van therapie slechts bij een subpopulatie effectief zijn. De zoektocht naar prognostische en predictieve markers en subgroepen loopt daardoor als een rode draad door de klinische studies bij TNBC. Dit stelt internist-oncoloog Ester Siemerink aan de hand van relevant onderzoek dat zij selecteerde uit de presentaties van het San Antonio Breast Cancer Symposium 2020.
Siemerink wijst als eerste op de KEYNOTE-355 studie, een fase III-studie die 847 patiënten met gemetastaseerd TNBC randomiseerde naar een eerstelijns behandeling met pembrolizumab en chemotherapie of een behandeling met placebo en chemotherapie. Siemerink: ‘Afgelopen zomer zijn tijdens ASCO 2020 de eerste uitkomsten van deze studie gepresenteerd. De toevoeging van pembrolizumab aan de chemotherapie leidde bij patiënten met een PD-L1-expressie van 10 of hoger (volgens de combined positive score (CPS)) tot een verlenging van de mediane progressievrije overleving met zo’n 4 maanden: van 5,6 naar 9,7 maanden. Bij patiënten met een CPS van 1 of hoger was dit minder: van 5,6 naar 7,6 maanden.’1
De uitkomst bij een CPS vanaf 1 komt volgens Siemerink ongeveer overeen met de winst in progressievrije overleving in de IMpassion130-studie waarin chemotherapie werd gecombineerd met atezolizumab.2 Deze combinatie is momenteel de enige vorm van chemoimmuuntherapie bij TNBC die in Nederland beschikbaar is, na een voorlopig advies van de commissie BOM. Siemerink: ‘Maar bij chemoimmuuntherapie met atezolizumab moet de tumor een PD-L1-expressie hebben van 1 procent of meer, gemeten met de VENTANA PD-L1 (SP142) Assay. De noodzaak tot gebruik van verschillende analysemethoden voor de selectie van patiënten die baat kunnen hebben bij de verschillende chemoimmuuntherapie-regimes maakt de toepassing ervan nog lastiger.’
Siemerink vindt enkele secundaire uitkomsten van de KEYNOTE-355-studie, die tijdens het SABC S 2020 zijn gepresenteerd, noemenswaardig. ‘Het toevoegen van pembrolizumab aan de chemotherapie leidt bij patiënten met een CPS van 10 of hoger tot een toename in de responskans van 39,8 procent naar 53,2 procent en een toename van de duur van de respons van 7,3 naar 19,3 maanden.’3
